De Pax Sax
De Belgische saxofoonbouwer Adolphe Sax & Cie gaat een limited edition van 193* saxofoons maken uit omgesmolten granaathulzen.
Daar is een hoop materiaal voor nodig: zo’n 2000 kg. Een haalbare kaart volgens Karel Goetghebeur (39), de in Brugge aangespoelde Oostendenaar en zaakvoerder van Adolphe Sax & Cie.
“Sommige van die hulzen wegen al snel een paar kilogram. We zoeken effectief hulzen van grotere kalibers, dus geen kogelhulzen. Het zou te veel werk kosten om telkens het slaghoedje uit te boren. Omdat dit vaak van metaal, dienen we het te verwijderen. Bij grotere hulzen gaat dat een stuk makkelijker.”
Van 15/12/2018 tot 15/01/2019 komt er in samenwerking met verschillende steden, gemeenten, musea en cultuurhuizen een nationale inzamelingsactie om granaathulzen te verzamelen voor dit project. Er worden nog verzamelpunten gezocht voor deze actie. Geïnteresseerde instanties kunnen zich melden op www.saxforpax.be De verwerking van de hulzen zal gebeuren door de Nederlandse dochteronderneming van het Duits bedrijf Aurubis. Inspiratie
De inspiratie voor dit project kwam in 2014 bij het lezen van de tekst “Dan zullen zij hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander volk, zij zullen niet meer weten wat oorlog is.” Deze tekst is te vinden bij het gebouw van de Verenigde Naties in New York. Het komt uit het boek “Jesaja” en is ook terug te vinden in het boek “Micha”, beiden profeten uit de Tenach, ook wel bekend als het “Oude testament”. Een tekst die reeds tot inspiratiebron diende van veel schrijvers, zangers, kunstenaars en politici. Nu ook voor een Belgische saxofoonbouwer. “Met ploegscharen heb ik niets, met saxofoons wel. Al snel kwam ik op het idee om artillerie hulzen om te smelten tot nieuw plaatmateriaal en er een speciale reeks saxofoons uit te vervaardigen. Die hulzen zijn gemaakt uit messing, het basismateriaal voor saxofoons.” Een weg met hindernissen
“In 2014 leerde ik de saxofoonspeler Raphael Ravenscroft kennen tijdens een reeks interviews. De naam zelf zal weinig mensen iets zeggen, maar hij is de man die de bekendste saxofoonsolo ter wereld speelde: “Baker Street” van Gerry Rafferty. Hij suggereerde samen te werken mijn zijn dochter, de Britse kunstenares Scarlett Raven. Zij creëerde een reeks schilderijen geïnspireerd op de eerste wereldoorlog. We zouden het project samen uitwerken. Helaas kreeg ik op 19 oktober 2014 het bericht dat hij plots overleden was.”
In januari 2015 werd Karel Goetghebeur ziek. Hij zou korte tijd later met spoed overgebracht worden. Het H1N1 virus, beter bekend als “Mexicaanse griep” veroorzaakte een dubbele longontsteking. Na een multi-organen falen werd hij in een kunstmatige coma gebracht. 9 longoperaties en bijna 2 maand verder ontwaakte Karel, niet meer in Brugge, maar in UZ Gasthuisberg. Er volgde een moeilijke revalidatie: leren eten, drinken, lopen en spreken. “Tegen alle verwachtingen in werd ik op 31 december 2015 volledig genezen verklaard. De inschatting was dat ik zeker 2 tot 3 jaar zou nodig hebben om terug normaal te functioneren”. De onderneming lang gedurende die tijd zo goed als stil. Het annus horribilis 2015 zadelde Karel Goetghebeur op met een flinke schuldenberg. 2016 stond in het teken van de heropbouw van de zaak, maar ook daar kwam terug een kink in de kabel: eind juni 2016 slipte Karel Goetghebeur met zijn motor over een oliespoor en brak hij zijn been. Door complicaties bleef Karel tot begin 2017 sukkelen met zijn been. “2017 was een goed jaar, ik kon de bestellingen en reparaties maar moeilijk volgen. Ik was zo druk bezig dat ik geen tijd had om over het Pax Sax project na te denken”.
In 2018 werd de draad terug opgenomen. Er werden besprekingen gestart met een Belgisch bedrijf, tot na enkele maanden een technisch probleem werd vastgesteld en het bedrijf niet kon voldoen aan de specificaties die vereist waren. Er volgden gesprekken met een Italiaans bedrijf, maar wederom werd een tijd later duidelijk dat ook dit bedrijf niet kon voldoen. Eind oktober werd contact gelegd met de Nederlandse vestiging van het Duits bedrijf Aurubis. Op 2 november 2018 kreeg Karel Goetghebeur de formele bevestiging dat het project van start kon gaan.
